Inmiddels hoef ik niet meer uit te leggen dat angst een emotie is...en dat je emoties niet kunt belonen! als in...een hond die laat zien dat deze ergens bang voor is; die ga je steunen. Negeren van dit "gedrag" zal jouw als eigenaar in de ogen van je hond geen betrouwbare steun maken. Koekjes geven als je hond niet bang is...in dat kader denk je wanneer je gedrag gaat trainen en wederom....angst is een emotie en heeft wel kenmerkend gedrag. Maar om dit gedrag op zich te gaan belonen zal je nog steeds geen ontspannen hond geven.
stel; je bent heel bang voor spinnen en iedere keer krijg jij een gevulde koek als ik een spin op je arm zet>>>>>zou daarmee jouw "angst" voor spinnen gaan verdwijnen?
Dit wil niet zeggen dat belonen van een angstige hond niet altijd werkt, maar dan is dat in veel gevallen een gedrag cyclus die je wilt doorbreken. Denk daarbij aan: uitvallen naar andere honden vanuit angst..daarbij ga je werken naar prikkelverwerking en geef je de hond alternatieven. Is je hond onzeker, dan kun je tevens zoeken naar mogelijkheden om hem meer zelfvertrouwen te gaan geven. Zie in dit kader ook de negatieve gevolgen van een onzekere en daardoor uitvallende reu die je laat castreren.....
Iedere hond mag gerust wel eens ergens van schrikken. De grote vraag hierbij in dit kader: "waarom herstelt de hond daarna niet meer?" wat is er mis gegaan met het herstelvermogen? want wees eerlijk...zelf schrik je ook wel eens, maar dan herstel je vrij snel daarna weer gewoon. Gaan we hier heel even dieper op in, dan is het de taak van het centrale zenuwstelsel om dat te regelen. Als je schrikt gaat het (sympathische) systeem heel even in de Fight/Flight modus; supersnel maakt dat lijf dan de keus....ga ik vluchten of ga ik vechten. Als de prikkel weg is zorgt het systeem weer dat de Rest en Digest modus (parasympaticus) opgestart wordt. Dus waarom gaat die "knop" niet meer terug na een schrik reactie?
Veel medicatie die gegeven wordt voor angstige reacties mag je vergelijken met antidepressiva; en jazeker ook daarin zit een vorm van verslaving, want na verloop van tijd mag je ophogen EN zitten er in veel gevallen bij stoppen afkickverschijnselen.
waar ik met name naar kijk bij angstige honden, is de reden waarom het centrale zenuwstelsel uit de bocht is gevlogen en dat kan zeker in combinatie met training of oefeningen. Maar de basis hierin blijft het stukje scheppen van voorwaarden op lichamelijk gebied om te kunnen herstellen.
stel; je bent heel bang voor spinnen en iedere keer krijg jij een gevulde koek als ik een spin op je arm zet>>>>>zou daarmee jouw "angst" voor spinnen gaan verdwijnen?
Dit wil niet zeggen dat belonen van een angstige hond niet altijd werkt, maar dan is dat in veel gevallen een gedrag cyclus die je wilt doorbreken. Denk daarbij aan: uitvallen naar andere honden vanuit angst..daarbij ga je werken naar prikkelverwerking en geef je de hond alternatieven. Is je hond onzeker, dan kun je tevens zoeken naar mogelijkheden om hem meer zelfvertrouwen te gaan geven. Zie in dit kader ook de negatieve gevolgen van een onzekere en daardoor uitvallende reu die je laat castreren.....
Iedere hond mag gerust wel eens ergens van schrikken. De grote vraag hierbij in dit kader: "waarom herstelt de hond daarna niet meer?" wat is er mis gegaan met het herstelvermogen? want wees eerlijk...zelf schrik je ook wel eens, maar dan herstel je vrij snel daarna weer gewoon. Gaan we hier heel even dieper op in, dan is het de taak van het centrale zenuwstelsel om dat te regelen. Als je schrikt gaat het (sympathische) systeem heel even in de Fight/Flight modus; supersnel maakt dat lijf dan de keus....ga ik vluchten of ga ik vechten. Als de prikkel weg is zorgt het systeem weer dat de Rest en Digest modus (parasympaticus) opgestart wordt. Dus waarom gaat die "knop" niet meer terug na een schrik reactie?
Veel medicatie die gegeven wordt voor angstige reacties mag je vergelijken met antidepressiva; en jazeker ook daarin zit een vorm van verslaving, want na verloop van tijd mag je ophogen EN zitten er in veel gevallen bij stoppen afkickverschijnselen.
waar ik met name naar kijk bij angstige honden, is de reden waarom het centrale zenuwstelsel uit de bocht is gevlogen en dat kan zeker in combinatie met training of oefeningen. Maar de basis hierin blijft het stukje scheppen van voorwaarden op lichamelijk gebied om te kunnen herstellen.